Gowri Ananthan

மரண வாசலில் மலர்ந்த காதல் மறுஜென்மம் வேண்டாம் முடித்துவிடு இங்கேயே..! முதல் பார்வையிலே மூச்சை நிறுத்தியவன் முகவரி அறிந்ததும் முகம் திருப்பினான் அவளுக்குக் கோபம் வரவில்லை நம்பியிருந்தாள் முன்வந்து நின்றான் முகம் பார்த்தான் முத்தம் கொடுத்தான் முதல் காதல் முதல் முத்தம் மூன்றே நிமிடங்கள் முதல் பிரிவு அவளுக்குக் கோபம் வரவில்லை மறுபடி வந்தவன் முகம் காட்டாது முகவரியும் சொல்லாது மறந்துவிடென்று மறைமுகமாய்ச் சொல்லியனுப்பி மண்வாசம் போதையேற்ற முல்லை மயக்கியிளுக்க முரசம் கொட்டினான் அவளுக்குக் கோபம் வரவில்லை வேறிடம் செல்கிறான் விரைவில் சொல்கிறோம் வந்துபார் என்றவர்கள் வழிமாறினார்கள் மூச்சுள்ளவரை போராடினான் மரண வாசலில் நின்றும்கூட மறந்தும் கேட்க்கவில்லை மங்கையவள் எங்கேயென்று அவளுக்குக் கோபம் வரவில்லை இத்தனை வருடங்களில் எத்தனை காதல் எத்தனை காமம் எத்தனை ஏமாற்றம் அத்தனை வலிகளையும் தாங்கித் தாங்கியின்று இதயம் எரிமலையாய்க் கொதிக்கின்ற போதிலுமே அவளுக்குக் கோபம் வரவில்லை அமைதியாயிருந்தான் அவனன்று கொள்கை கலைந்துவிடுமென்று  அழாதிருக்கிறாள் அவ

உலகத்திலை எத்தினையோ பேர் பாடுறாங்க. ஆனா எல்லாராலும் எல்லாரையுமே ரசிக்க முடிவதில்லை. சிலருக்கு குரலின் கம்பீரம் பிடிக்கும், சிலருக்கு நளினம் பிடிக்கும், இன்னும் சிலருக்கோ அதன் இனிமை பிடிக்கும். பலர் தாளக்கட்டை கவனிப்பார். வேருசிலருக்கோ சுருதி (கமலின்டை மகளில்லையப்பா) இம்மிபிசகாமல் இருக்க வேணும். இதையெல்லாம் தாண்டி எத்தனை பேர் ஆத்மார்த்தமாய் உணர்ந்து ரசித்திருப்பார்கள்? பொதுவாக கர்நாடக இசையை எடுத்துக்கொண்டால் இன்றுள்ளவர்களுக்கு Dr.பாலமுரளிக்ருஷ்ணா தான் எல்லாமே. ஒருமுறை ஊர்லை ராமக்ரிஷ்ணன் மடத்தில் நடந்த கச்சேரிக்கு போயிருந்தேன், அவர் தில்லானா பாடும் விதம் பிடிக்கும். ஆனாலும் ஏனோ முழுமனதாய் இருந்து ரசிக்க முடிந்ததில்லை. (பின்னையென்ன பின்னாலை யாரெல்லாம் வந்திருப்பாங்க எண்டு நோட்டம் விட்டிடிருந்தா பாட்டை எப்படியாம் ரசிக்கிறது?) இத்தனை வருடங்களின் பின் அவரின் ஒரு தில்லானா ஒளிப்பதிவை தேடிட்டிருந்தப்போ தற்ச்செயலாய் கண்ணில்பட்டவர் தான் நம்ம ராமவர்மா சார். அன்னிவரைக்கும் அவர் யாருன்னே எனக்கு தெரியாது. அதாலை எல்லா தில்லானாவையுமே போட்டிட்டு கடைசியா எதுக்கும் சும்மா போட்டுப் பாப்பம் எண்டு நினை

இன்னிக்கு திடீரெண்டு ஏனோ இன்றைக்கு ஏன் இந்த ஆனந்தமே எண்டு பாடிட்டு இருந்தப்போதான் அட நம்ம JDயை  மன்னிக்கவும் JC சாரைப் பத்தி கொஞ்சம் எழுதலாமே எண்டு தோணிச்சுது. SPB, யேசுதாஸ் ஹரிஹரன் என்று இத்தனை ஜாம்பவான்கள் இருக்க உனக்கு ஏன் சாரைப் பிடிச்சுது என்று நீங்க கேட்டா கொஞ்சம் இந்தப் பாட்டைப் பாருங்க. சத்தியமா இது ஜெயச்சந்திரன் சார் பாடினதெண்டே நம்ப முடியலைங்க. குரல்லை இன்னும் என்ன இளமை எண்டு பாருங்க? இதப் பார்க்கும் போது  தாலாட்டுதே வானம் என்ற பாடலின் ஞாபகம் வருவதை ஏனோ தடுக்க முடியவில்லை. இசையப் பத்தியெல்லாம் எனக்கு ஒண்டும் தெரியாதுங்கோ.. ஆனா எதோ ஒரு பீலிங்க்சு.. சே என்னாச்சு உனக்கு? வாரத்தில போடுறதே ரெண்டு பதிவு.. அதிலையும் இப்பிடி சொதப்பினா எப்படி? ஹ்ம்ம்.. நெக்ஸ்ட்டு.. இது கொஞ்சம் மனதை சற்றே ஆழமாய் வருடிச்செல்லும் பாடல். ஆங்கிலத்தில் சொல்வதானால் "Where have you been all my life?". டோய்.. இது இப்ப தேவையா உனக்கு? நிச்சயமா RM  வந்து உண்டை ப்ளாக்ஐ வாசிக்கப் போவதில்லை. ஆனால் Mr.JD தற்ச்செயலாய் தடுக்கி விழுந்து வந்து வாசிச்சாலும் வ

பதிவு எழுவதை நிறுத்திவிடலாம் என்று பலநேரங்களில் நினைத்திருக்கிறேன். அப்போதெல்லாம் யாரோ ஒருவர் வந்து இல்லையில்லை தொடர்ந்து எழுதுங்கள் என்று சொல்வார்கள். நேற்று கூட ஒரு நண்பர் கதைக்கும்போது "ஏன் பதிவு எழுதுவதை நிறுத்திவிட்டீர்கள்" என்று கேட்கையில் "ஜனனிக்கு உடம்பு சரியில்லை அதுதான்" என்று ஒரு சாக்கு சொன்னேன். எழுத வேண்டுமென்று ஒரு நினைப்பு இருந்தால் என்ன தடங்கல் வந்தாலும் ஒரு ரெண்டு வரியாவது எழுதிவிட முடியாதா என்ன? ஆனால் இசைக்க முடியுமா? "மனதை வைத்த இறைவன் அதில் நினைவை வைத்தானே சில மனிதர்களை அறிந்துகொள்ளும் அறிவை வைத்தானே அறிவைவைத்த இறைவன் மேனி அழகை வைத்தானே அழகை கண்ட மனிதன் பெண்ணை அடிமை செய்தானே " என்ன நீயும் பெண்ணியம் பேச வெளிக்கிட்டியா எண்டு கேக்காதேங்கோ. எது எவ்வாறு வேண்டுமானாலும் இருக்கட்டும். நான் அதப்பற்றிஎல்லாம் இப்ப கதைக்கிறதா இல்லை. அதால இண்டைக்கு நான் எடுத்துக்கொண்ட விடையம் என்னவென்றால் "பெண்களும் வீணையும்" என்பது மட்டும்தான். பெண்களை வீணைக்கு ஒப்பிட்டாலும் ஒப்பிட்டார்கள் போறவ

இப்பெல்லாம் ஒழுங்கா ஒருமனதா இருந்து ஒரு தொடர் எழுதுறதே பெரிய கஷ்டமா இருக்குது. அதாலை தான் முகப்புத்தகத்தை வேறை மூடிட்டு, கன நாளைக்குப்பிறகு  தேவதாசி ன்னு ஒரு தொடர் தொடங்கி ரெண்டு பதிவு போட்டிருக்க மாட்டம்.. கப்ல வந்து நம்ம மன்மதக்குஞ்சு எமி ஜச்சொனை இழுக்க நமக்கு Ricky Martin ஞாபகம் வந்து (நிற்க, இவர்கள் இருவருக்கும் என்ன சம்பந்தம் எண்டு என்னை கேக்காதீங்க), தேவதாசி இண்டைக்கு மார்டின் தாசியாகி இப்படியொரு பதிவு போடவேண்டியதாப் போயிட்டுது.  மு.கு: இங்கு மார்டின் என்பது ரிக்கி மார்டினை மட்டுமே குறித்து நிற்கிறது. நம்ம மார்டின் சாரை பெரும்பாலும் எல்லோருக்குமே தெரிஞ்சிருக்குமேண்டதால, நான் பெருசா அறிமுகமேண்டு குடுக்கப்போய், எனது அலட்டலை நீங்க கஷ்டப்பட்டு ஜீரணிக்க வேண்டியிருக்காது. தெரியாதவங்க விக்கி ல படிச்சுக்கோங்க. நான் இங்கை சொல்ல வந்தது, நான் எப்படி மார்டின் ரசிகையானோமெண்டு மட்டும் தான்.  இற்றைக்கு சுமார்.. வேணாம் இது பழைய வசனமாப்போட்டுது.. சரி.. பல வருடங்களுக்கு முந்தி எண்டைக்கோ ஒருநாள் பம்பலப்பிட்டி MC ல மைத்து.. மைத்து.. எண்டு ஒரு(கவனியுங்க ஒண்ணுதான்) நண்பியுடன் சுத

எவரனி திருமனசே..! அரனிடை நெடில் வந்து   மயூரனிடை சேர்ந்திட   உதித்ததோர் மோகினியாம் உரைக்குமின் கதைகேளீர்! அங்கவர்ணனை   அஷ்வதீப ஒளிதனில்    மின்னிடும் வளர்னுதலாம்   தாரை பதியோவென  மயங்குமோர் தேவதாசி கரும்திரையூடும் காந்தமென   கவர்ந்துதிழுக்கும் கண்கள் கண்ண னிவனோவென மயங்குமோர் தேவதாசி  பவளமோ முத்தோ  பரிகசிப்பது வோவன்றி  பச்சிளம் சிரிப்போவென  மயங்குமோர் தேவதாசி பட்டும் படாதுமே தொட்டுச் செல்லுமிதழ்கள்  முட்களை உரசிடத்தானோவென மயங்குமோர் தேவதாசி மிஞ்சிய இறகுகளில்  இயற்கை வண்ணங்களில்  குயிலோவிலை மயிலோவென  மயங்குமோர் தேவதாசி மேல்வருடும் மென்விரல்கள்  மதுதரும் கரும்போவிலை   மதுசூதனன் குழலோவென  மயங்குமோர் தேவதாசி திண்ணிய தோழ்களிலே தாவிடும் மனசறிந்து தழுவிடானோ வென மயங்குமோர் தேவதாசி *****  தொடரும்..

இறைவணக்கம் சிறு மனக்கும்பி தனிகரோளிந்து வன்கூடி யான் கலை விழித்தெழுது கண்ட சோதியாம் கார்மேக வண்ண நிழலிலாம் வேறிலா சாந்த கோடி பதும நின் பாதம் தொழுதே தன்னிலைவிளக்கம் நின்பொருள் தேடி வந்திலோம் நாளை எங்கென்றும் அறிகிலோம் வழி ஏதுமறியா வெறுமையுடன் விதிவழி செல்லும் கால்கள் சூடியபின் மனம்சலித்து சாக்கடைதனிலே வீசிடினும் வலிகளைமறைத்தே புன்சிரிப்புடன் விலகிடுவாள் இந்தத்தேவதாசி உமையவள் கட்டளை உரைப்பதென் கடன் உவப்பிடின் நலம் உவர்த்திடினும் குறையிலா *****  தொடரும்..

பெரும்பாலும் எனது பதிவுகளில் பாத்திங்கன்ன எப்பிடியும் ஒரு பாட்டாச்சும் இருக்கும். ஆனா அதன் வரிகளைப் பத்தியோ இசையமைப்பப் பத்தியோ எதுவுமே கிலாகிச்சுச் சொல்லியிருக்க மாட்டன். அதை வாசகர்களின் பார்வைக்கே விட்டிருப்பன். (அப்பிடியே சொல்லிட்டாலும் இவ பெரிய சுப்புடு சிஷ்யை பாருங்கோ?) இண்டைக்கு ஒரு கேள்வி வந்திச்சுதா.. "இசையை பாடல்களை ரசிக்கிரன் என்று சொல்லுறியே.. ஆனா ஏன் அதைப்பத்தி அதன் அழகான வரிகளைப் பத்தியெல்லாம் எழுதிறதில்லை.." என்று. விட்டமா இண்டைக்கு எப்படியாச்சும் ஒரு பாட்டை எடுத்து அக்குவேறு ஆணிவேறாக ஆக்கிடனும் எண்டு போட்டு, iTuneல அதிகமா கேட்ட ஒரு பாட்டிலையே விநாயகர் சுழி போட்டு தொடங்கலாம் எண்டு தேடினா.. வந்தது Dr.பாலமுரளிகிருஷ்ணா அவர்களின் பிருந்தாவனி ராகத்திலமைந்த இந்தத்  தில்லானா .. என்னமா ரெண்டெரிங் பண்ணியிருப்பார் பாருங்கோ.. ஏதாச்சும் புரியுதுங்களா..? dhIm na na na tillillana tillAna nAdiri dhIm dhIm nAdiri dhIm nAdiri dhIm nAdiri dhIm na na na tillillana tillAna nAdiri dhIm dhIm nAdiri dhIm nAdru dhIm nAdiri dhIm nanA dhIm nanA tadingiNatOm takiTa jham taj

தனுஷ் ' கொலைவெறிடி 'ன்னு சும்மா ஒரு பேச்சுக்கு தன்றை மனுசிட்டை சொல்லப்போய் ( ? ),  அவ அதைப் பிடிச்சு பாட்டாக்கசொல்ல ( சிம்புவைக் கடுப்பேத்தவோ? ),  மூணு பேர் சேர்ந்து சும்மா முசுப்பாத்திக்கு அடிச்ச மெட்டு youtubeல பிக்கப்பாக ( அட நாம Campus Trip போறப்போ அடிப்பாங்களே அது மாதிரித் தானுங்கோ ),  அதை தமிழ் பாட்டுக்கு முதலிடம் என்று BBC முதல் ஒபாமா வரை வாழ்த்துப் பாட ( தமிழ் பாட்டு??? அட இங்கைதான் போய்ண்டே ), இந்தியப் பிரதமர் தன் பங்குக்கு விருந்து வைக்க ( என்னமா அரசியல் பண்ணுறாங்க.. மாமனுக்கு தூது விட்டிருப்பாங்களோ ),  நம்ம பெடியள் சும்மா சிவனே எண்டு பாத்திட்டுப் போகாம தம்பங்குக்கு செம்மொழி பெருமை பேச ( ரெண்டு நாளைக்கு முதல் தான் நம்ம எழுத்தாளரும்  தெரியாத்தனமா இங்கிலிஷ்ல ஒரு ஈமெயில் பண்ணிட்டார்.. விட்டுடுங்க ப்ளீஸ்.. ),  நானும் தூக்கியதை  Facebookல  " தமிழை விற்று பதக்கம் வாங்கும் தமிழா கேள் கொஞ்சம்…   Danush " என்று பகிர ( விதி யாரை விட்டுது? பதக்கமெண்ட உடன புகை கிளம்புதில்லை..? ),  அதப்பாத்திட்டு நம்ம பாஸ் தன்ர  படலைல சிங்கை எழுத்தாளர் ( ஒருவழி பண்ணுறத

கண்ணீர்த் தேசம்  நரகமா கி     கங்காருதேசம் சொர்க்கமாக   அக்கரைப்பச்சைநாடி சிங்கபுரியிலின்று  சிக்கித் தவிக்கையில்  இதுவொரு திரிசங்கு சொர்க்கம்  அழுதழுது காதலிக்க  அடுத்தவர்தான் பெரிதென்று   பேசாதே கொன்றுவிட்டு    போதுமென்று விலக நினைக்க  செல்லாதே நீயென்று  வருடமொரு வரம் கேட்க்க இதுவொரு திரிசங்கு சொர்க்கம் தனக்கான அவளதுணர்வுகள்    தெளிவற்றவை என்றவன்     அவளுக்கான தனதுணர்வுகளை ஆங்காரமாய் வார்த்தைகளின் நடுவில்   மூடி மறைத்து மழுப்பி நிற்கையில்  இதுவொரு திரிசங்கு சொர்க்கம் மலைமேல் பனியாகி நதியாகி கடல்சேருமுன்  நடுவே அணைகட்டி வழிமறித்தால்  கதவுகள் வழியே கசிந்திடும்  நீர்தான் நீ பார்ப்பது - அது    செயற்கையாய்த் தேங்கிட    இதுவொரு திரிசங்கு சொர்க்கம் சபிக்கப்பட்டபின்   எந்தக் கடவுளும் மனமுவந்து   வரம் தருவதில்லை   பிச்சை வேண்டாம்  நாயைப்பிடி  நரகமொன்றும் இத்தனை  கொடிதல்ல..!

சில நேரம் எழுதுவதற்கு எதுவுமே தோன்றாது. ஏன் எழுதுகிறோம் என்றும் தெரியாது. ஆனால் எதையோ எழுதுகிறோம். அது எங்கிருந்து வருகின்றது, எதற்காய் வருகின்றது, யாரிடம் போய்ச் சேரப் போகிறது என்பதெல்லாம் தெரிவதில்லை. இன்றும் அப்படித்தான், நான் ரசித்த ஒருவருடன்.. புத்தக வாசிப்பு எனும்போது பலருக்கு பல ரசனையிருக்கும். எனக்கு அப்படி எந்த ரசனை என்று இன்னும் என்னால் வகைப்படுத்த முடிவதில்லை. கையில் கிடைக்கும் எந்தப் புத்தகத்தியுமே அதன் பூர்வீகம் பாராமல் வாசிக்கத் தொடங்கிவிடுவேன். ஆனால் ஒன்றிப்போய் வசித்து முடித்த புத்தகங்கள் வெகுசிலவே. பலவற்றை என்னால் முழுவதும் படிக்க முடிந்ததில்லை. விருப்பமின்மை என்று சொல்ல முடியாது. ஒருவேளை Steve Jobs சொல்லியதுபோல் "Focusing is saying 'NO' to all other things" ஆக இருக்கலாம். ஆனால் பலரைப்போலவே எனது தேடல் எதுவென்று பலநேரங்களில் புரிந்ததில்லை.  வாழ்க்கையின் தத்துவத்தை அறிந்து கொள்ளவேண்டும் என்ற ஆர்வம் சிறுவயதிலிருந்தே இருந்தது. அதற்காய் கண்ணில் பட்ட சமய சித்தாந்த, வேதாந்த நூல்களையெல்லாம் புரிந்தோ புரியாமலோ படித்துத் தொலைத்தபோது, இன்னும் குழப்பம்