Gowri Ananthan

March 5, 1975 Homebrew Computer Club Gordon French's garage Menlo Park, San Mateo County, California என்ன தம்பியவை செய்யுறியள்? சும்மா உந்த தட்டுமுட்டு சாமானுகளை ஆராயுறதை விட்டிட்டு போய் ஒழுங்காப் படிச்சு நல்ல உத்தியோகத்தைத் தேடுறதை விட்டிடு.. இப்பிடி கண்டதுகளோட சேர்ந்து கழுதை கெட்டு குட்டிச்சுவர் தான் ஆகப் போகுது.. சொல்லிப்போட்டன் சரியோ..? உதுகளுக்கு என்ன சொல்லியென்ன.. நாலுநாள் பட்டினி போட்டால் வீட்டை வந்து கிடக்குங்கள். இதபார்.. என்ன வேணா செய்.. ஆனா பிறகு காசெண்டு வந்து  வீட்டிலை  கைய நீட்டிட்டு நிக்கப் படாது விளங்கிச்சுதோ? மகனே! உன்னாலை முடியும்டா.. நீ சாதிக்கப் பிறந்தவன். என்ன வேணுமெண்டாலும் கேள் என்னால முடிஞ்சதை செய்து தாரன். (சொன்னவர்: Steve Jobs இன் தந்தை) March 3, 2012 Yarl IT Hub Auditorium, IIS Campus, Jaffna என்ன தம்பியவை செய்யுறியள்? சும்மா உந்த ... இல்லை ஐயா.. நாங்கள் எங்கடை இளைய தலைமுறையிண்டை திறமைகளை வெளிக்கொண்டுவரவேண்டித் தான் இத்தனையும் செய்யுறம். அவங்கள் வெறுமனே ஏட்டுப் படிப்பு எண்டு மட்டுமிருக்காமல் இப்படி பல நிகழ்வுகளிலை கலந்து கொண்டு

மேடையில் மூவர் கைகளில் விருதுடன் ஹிமாலய சாதனையாம் அருகினில் இன்னும் நால்வர் பூஜையின் முன்பு பலியிடவேண்டுமாம் தானமாய்க் கொடுத்திருக்கிறோம் ரத்தத்தை கண்ணீர்த் துளிகளாக சிறுபிள்ளை வேளான்மையாம் - வலிகளை அறுவடை செய்து கொடுக்கிறோம் வாங்கிவந்த வரம் இதுவென்று வெறுமனே ஒதுங்கிவிடவில்லை வெற்றி இதுதானென்று வென்ற பின்பு தோன்றாது இன்னுமின்னும் சாதிக்கத் துடிக்கும் இளம் கன்றிவர்கள் பயமறியார்கள் காலச் சக்கரத்தில் அடிபட்டுப் போகையில் சுயத்தை நிலை நிறுத்துவதர்க்கான சமுதாய அக்கறையையும் தாண்டிய ஒருவித கடமையுணர்ச்சியின் வெளிப்பாடாம் தூற்றுவதற்கு சேரும் கூட்டம் போலவே போற்றுவதற்கும் சேரும் கணப்போழுதினிலே யார்மீதும் குறையில்லை எவரோடும் பகையில்லை இனியென்றும் தோற்ப்பில்லை இமயம் சென்று கொடிநாட்டுவர் அடர் காட்டில் தேனெடுத்து வருவர் அவன் ஆலயத்துக்கு!

வாழ்க்கையின் வெறுமைக்குள்  வலிகளைமட்டுமே இருப்பாக்கி விலகிடும் நேரத்தில் ஒருநிமிட விழிப்புணர்வு மெதுமெதுவாக உயிர் பறித்த வலியின்று முழுவதுமாய் வேரோடு பிடுங்கி யெ றிந்த உணர்வுகள்  மீண்டும் உயிர்பெறாதிருக்கட்டும் ஆயிரம் கேள்விகள் அவளை நோக்கி பதில்தானில்லை எதற்குமே அவளிடம் வாழ்க்கையை அனுபவிக்கத் தெரியாத முட்டாளா வசந்தத்தைக் கருக்கிய கல்நெஞ்சக்காரியா அவரவர் தம் வலியுரைத்து அழகானதுன் வாழ்க்கை  அழித்துவிடாதேயென்று உபதேசிக்கையில்   அனுதாபம்தான் வருகிறது அவர்களின் மேல்  நீவிர் குறை சொல்வது அடுத்தவர் மேலேன்றிருக்க  எங்கனம் அழகாகும் உம் வாழ்க்கை? யாரும் யாருக்காக்கவுமில்லை  கால்கள் போவதே வழியாக நாளை பற்றிய நினைவுகளேதுவுமின்றி   இந்த நிமிடம் இங்கேயே   இருப்பையுணரும் வாழ்க்கைகூட   ஒரு வகை போதையே   ரோஜா மலர்வதும் உலகதிசயமாகும் முட்கள் குத்திக்கிழிக்கும் வலிக்காது கதிரவன் ஒளியுண்ணும் பச்சையமாய் தோல் மாறும் பூமியின் மீடிறனில் மூளை இயங்க குளிரில் வெடவெடக்கும் தேகம் மெதுவாய் வெப்பமேற்றிய கரங்களை மறக்கும் தருணங்களில் மீண்டுமோர் விழிப்புணர்வு நேற்றுவரை உயிர்தின்ற வ