Gowri Ananthan

தலைப்பை பாத்தவுடனே பதினாறுவயசு ஸ்ரிதேவிதானே உங்க கண்முன்னாடி வெள்ளைப்  பாவாடை தாவணில " செந்தூரப் பூவே செந்தூரப் பூவே " எண்டு பாடிக்கொண்டு ஓடிவருவா இல்லையா? ஆனா நாம கொஞ்சம் புதுசா யோசிச்சு திரிஷாவ கொண்டுவந்து போட்டிருக்கிறம். அது எப்படின்னு பாக்கிறத்துக்கு முதல்லை... நாமெல்லாம் பதினாறு வயதிலை என்னத்தை கிழிச்சிட்டிருந்தம் எண்டு கொஞ்சம் rewind பண்ணிப் பாப்பமா..? இற்றைக்கு சுமார் பதினைந்து வருடங்களின் முன்பு ஒரு நாள்.. வெள்ளவத்தை இந்து மகளிர் கல்லூரியில் படித்துக்கொண்டிருந்த நேரம்.. அப்பெல்லாம் வாரம் ஒருமுறை உடல் பயிற்சி பாடம் இருக்கும். பக்கத்திலை இருக்கிற சர்ச் முன்றலில் (இப்போ Laughs இருக்கிற இடம் என்று நினைக்கிறேன்) தான் செய்வோம். அப்போதான் தாவணிக் கனவுகள் மாதிரி நம்ம "sweet sixteen" பற்றி பேச்சு வந்தது. நாம அப்பெல்லாம் பெரிதாய் கதைக்க மாட்டோம் (இப்பவும் தான். நம்புங்க ப்ளீஸ்..) ஆனாலும் அன்னிக்குத்தான் புதிதாய் இந்த சொற்பதத்தைக் கேள்விப்பட்டதால் கொஞ்சம் ஊன்றி அவர்களின் உரையாடல்களை கவனிக்கத் தொடங்கினேன். ஒவ்வொருவரும் இளமை, கனவுகள், பசங்க அப்பிடி இப்படி எண்டு அந்த

உங்கள் பார்வைக்கு   பால்நினைந் தூட்டுந் தாயினுஞ் சாலப் பரிந்துநீ பாவியே னுடைய ஊனினை உருக்கி உள்ளொளி பெருக்கி உலப்பிலா ஆனந்த மாய தேனினைச் சொரிந்து புறம்புறந் திரிந்த செல்வமே சிவபெரு மானே யானுனைத் தொடர்ந்து சிக்கெனப் பிடித்தேன் எங்கெழுந் தருளுவ தினியே. - மாணிக்கவாசகர், பிடித்தபத்து How to meditate when you haven't got time? just-a-minute  is all it takes to bring ourselves back to our natural state of inner peace and well-being. Learn to relax, refocus and re-energise in just one minute with 'just-a-minute' meditations. It is about becoming a powerful positive force in your own life. Give yourself just-a-minute to experience it now. "Be relaxed, Be present ... Be powerful, Be inspired ... Be your true self" - by JAM ( just-a-minute )

முதலாம் சந்திப்பாம் முன்வீதிதானாம்  போவதா விடுவதா  போய்த்தான் பாப்பமே தொடங்கமுன் ஒரு வானிலையறிவிப்பு மேகங்கள் கருக்கட்டியிருக்காம்   முதல் துளிக்கான காத்திருப்பில்  பட்டாம்பூச்சி பறக்குதாம்  ஐடிக்கும் பூச்சிக்கும் என்ன சம்பந்தம்? எங்கடா பிடிச்சீங்க இந்த ரசிகையை  சரியெண்டு குடையை எடுத்துக்கொண்டு போனால் சயந்தனாம் visionaryயாம் கென்யாவில கட்டின கோட்டை எங்கடை இடத்திலையும் சாத்தியம் என்றார் லக்க்ஷியா சேந்தன் என்று ரெண்டு இளம் தளிர்கள்  லட்சியம் கன வெ ன்றேல்லாம் ஏதேதோ பேசினார்கள்   மது வெ ன்றோருவர் வந்தார் ஐன்ஸ்டினையும் காந்தியையும் கிரேசி என்றார் அடுக்குமா சாமி உங்களுக்கு? சர்வேஸ், ஜக், விமலா எண்டு ஒரு பெரிய பட்டாளம்  சச்சினுக்கும் Could Computingக்கும்  என்ன தொடர்போ சதமடித்துவிட்டு அடிக்கடி மேலே பார்ப்பதாலோ    சத்தியமா விளங்கேல்லை எனக்கு கணனித்துறை கலாநிதியைக்கூட  துணைக்கு இழுத்திட்டான்கள்  தங்கக்கட்டியாம் நாள்கூலியாம் சும்மா ரீல்சுத்துறான்கள் உவங்கலேல்லாம் நானெல்லாம் நாப்பதுவருசமா உழைச்சும்  ஒரு தங்கக்கட்டி வாங்கேலாது பாருங

அரைவட்ட மதில் வெளியே நீர்நிலை அல்லி துடிக்கின்றது நிலவொளி காண சிலநூறு மின்மினி வெளிச்சத்தில் நிலவும்தான் மங்கிற்றோ இன்று மேக மூட்டமுமில்லை பூமி நிழலுமில்லை எங்கே சென்று ஒளிந்தது இந்த நிலவு ? அந்திவானச்சிவப்புக் காய்ந்து நாளிகை பல கழிந்துவிட்டதென்று அதனிடம் சென்று உரைப்பவர் எவரோ இன்று மட்டும் ஏன் மறந்தாரோ மலர்ந்த கடன் நீரினில் அழுகிடவோயிலை முழுமதிக்குத் தவமிருக்கவோவன்றி பாரினில் பணிவிடை செய்யவோவிலை வெறுமனே கனவுகள் காணவோ நாளை பூஞ்சோலையில் சென்று மலர இன்று பாலைவனத்தில் நின்று தவம் அங்கும் வரவிருப்பது இந்த நிலவுதானே சென்று மலர்வதும் இதே அல்லிதானே பௌர்ணமியின் வர்ணனைகள் தேனாயினிக்கின்றன - இருந்தும் அமாவசை இரவுகள் அங்கு வராதென்று அடித்துச்சொல்ல முடியாதே விண்ணில் எறிந்த அபிராமியின் காதணிகூட மறுநாளே காணாது போயிற்றே மாதமொரு தோடுதர அவளுக்கும்தான் எத்தனை செவியிருக்கவேண்டும் யுகங்கள் கடந்த நினைவுகளில் யுகமாய்ச் செல்கின்றன நிமிடங்கள் அறிவை அடைந்தபின்பும் அவாவுறுவது அழகாகுமோ கிழக்கில் சூரியன் கதிர்பரப்ப இன்னும் சில நிமிடங்களே.. வருமா அந்த நிலவு மீண்டும் அல

இப்ப கொஞ்சநாளா எனது பதிவுகளில் பாடல்களுக்கு கொஞ்சம் விடுமுறை கொடுத்திருந்தேன். JK வேற  " உ ஊ மபதபாமா " வை மூடிடுறதா சொல்லிட்டார். அதால பல பாடல்களை இனி நானாத்தான் கஷ்டப்பட்டு யோசிச்சு கண்டு பிடிக்க வேண்டியிருந்தது. இப்ப வேறை யாழ்ப்பாணம் போய்ட்டு வந்ததிலையிருந்து ஒரே ஒம் சாந்தி பஜனை தான் வீட்லை. அனந்தனுக்கு கடுப்புன்னா ஒரே கடுப்பு. அதிலையும் நம்மட மூன்னு திடசங்கல்ப்பங்களை கேட்டிட்டு தலையிலை அடிச்சிண்டு உட்கார்ந்ததுதான்...  ஹ்ம்ம்.. அதையெல்லாம் பிறகொருநாள் பாப்பம். இப்ப நான் சொல்லவந்தது  இந்தவார வியழமாற்றத்தில்  வந்த  ஒரு பாடல் பற்றி.   இது நாம முன்பொருகாலம் பலதடவை போட்டுத் தேய்ந்த ஒருபாடல் தான். சும்மா சிவனேன்னு பாத்தீங்கன்ன வெளிப்படையா சந்தோசமான பாடல் போல கிடக்கும். ஆனால் பின்னால் ஒரு சோகம் நூலிழையாய் ஓடிட்டிருக்கும். ஒருவித இயலாமை இருக்கும். கெஞ்சல் இருக்கும். அதிலும் "மண்ணில் வீழ்ந்த பின்னும் மன்றாடுவேன்" என்ற வரிக்குப் பிறகு கேட்க்கவே தோன்றாது.   அப்படிப்பட்ட ஒரு பாடலை பொறுமையாய் இருந்து ரசிக்க வேணுமென்றால் நிச்சயமாய் நிறைய தில்